Oysa Gitmene Çok Vardi..

Gözlerinin hançeri deşti zamansız yarayı..
Oysa gitmene daha çok vardı..
Daha kır çiçeği iliştirecektim saçlarına,
Mevsimler tüketecektik daha, ölüme inatla...
Oysa gitmene daha çok vardı.
Bir şarkı seçecektik,
İlk dansımızı edip,
Yağmur altında titreşecektik daha..
Lise talebesi gibi işi asıp, kırlara inecektik...
Bakışınca;
Baştan ayağa kızarıp, biraz fingirdeşecektik daha..
Sahildeki kahveye inip, bizim masamız deyip;
Adımızı karalayacaktık zamana..
Sana yemekler hazırlayıp,
O ıhlamur kokulu sokakta; işten gelişini bekleyecektim daha..
Arşınlayacaktık istanbulun tüm sokaklarını,
Ayak izi basmadık köşe bırakmayacaktık...
Oysa gitmene daha çok vardı.
Ayak izi basmadığım istanbul sokağı kalmadı..
Oysa gitmene daha çok vardı...
Çok vardı...