Oyun Bozan

''sükût lehçesinde aç susuz bir mülteciyim şimdi''


yıldızlar vardı saçlarımda
altında kaçak buseler ç'aldığın
oyalı yazmamın uçlarında
yakılan türkülerle

gel vakit erken
gel saçımda aklar sayılırken

yağmurlar vardı gözlerimde
dua'sına besmelesiz çıktığın
irem bağlarımda soldurduğun
güller aşkıyla

gel vakit erken
gel gözümde yaşlar dökülürken

suskunluklar vardı sesimde
kuytusunda çığlıklar büyüttüğün
elifimin dimdik yalnızlığına
topladığın sözlerinle

gel vakit erken
gel dillerim lâl olmamış çağırırken

son/baharın titrek güneşine
kapattığın perdelerin
saçak altlarından süzülen
elvân elvân hüzmelerle

gel vakit erken
gel son perdeye çeyrek kalmışken



-aşk'ın bir gün/ahı tutar mı?
sükûtla temizlenirken...



bağrımda mahşerin atlıları tepişirken
düşlerimde kırk yamalı kaftanımı
sürüyen derviş
bin gün/ahımı taşlarken

gelme vakit geç
gelme hayatın son perdesi oynarken


//sandın ki ayrılıkla b'ölünülmezmiş...
''işte ben öldüm''//