Özlem
saat her daim yokluğunun ertesi
ve ben her ertenin ertesinde
yoksul üşümesi kıvamında
özlem biriktiriyorum
okuma bilmeyen
kağıt toplayıcısı çocukmuşsun diyorum kendime
milyon dolarlık senedi
yakmışım gibi
hiçbir şeyin farkında olmadan
yakmışım aşkı
çok uzun sürmüyor anlamak
küçücük bir hatıra
dalga geçiyor seninle
sonra biriktirmeye başlıyorsun
yüzü sadece geçmişe dönük olmayan özlemi
kafan karışıyor
saatin önemi yok
bir şarkı
bir film
sokakta bir çocuğun gülüşü
dalından ayrılan bir yaprak
öyle bir şey yapıyor ki
hangi hayatın içindeyim diyorsun kendine
en zoru
aşktan yana her şeyin küskünlüğü
yoksa olmaz diyorlar
yoksa olmaz
o şarkının tınısı aynı olmaz
o çiçek aynı olmaz
o sokakta yürüyüşün aynı olmaz
bahar aynı olmaz
kış aynı olmaz
sen aynı olmazsın
uzaktan bakılınca
kentin sarı ışıklarına benzer
bir süre sonra şakakların
beyazlar içinde evrilmiş
ne çok yokluk biriktirmişler kimse bilmez
saatin önemi yok
ki ertesinde yokluğu olan
bir hatırlatıcıya sık sık bakmanın anlamı da yok
baksan da
ertenin ertesi işte
yoksul üşümesi kıvamında özlemine
bir tutam daha eklenecek
kafan karışır
öyle
umarsız olmuştur ki zaman
her soruna aynı üç soruyla cevap verir
geçmiş mi
şimdi mi
gelecek mi
ürkekleşirsin
ki hangisinin içinde yaşadığını bilmiyorsun
sahi
imbat geceleri esiyordu değil mi
karadan denize doğru
Uzun bir şiir ama güzelce okutuyor kendini. Kaldı ki, şiirin değeri/ niteliği boyutça uzun ya da kısa olmasıyla bağlantılı değil. İyi bir şiir okudum sonuçta.
ertenin ertesinde,selamlayalımG günü imbatında. İşleyiş ve anlatı güzeldi. Kutlarım Hüseyin bey .