Özleme Beni...

Ben seni özlemiyorum ki?

Sabahlara mahmur gözlerimle
Yarım uyanmıyorum
Yastığımın yalnız kalan tarafında
Aramıyor seni ellerim
Unutsam da,
Sofraya tek bardak koymam gerektiğini
Çayı iki kişilik demlemiyorum ki?

İki saat bekleyeceğim kapıda söylentimle
Elimde havlumla ve diş macunumla
Geçmiyorum koridorları
Tamam!
Bazen bekliyorum
Sanki çıkacaksın gibi kapıdan ama..
Beklemiyorum iki saat işte?

Elimde soğumuş bardakla
Dalıp gitmiyorum karşımdaki sandalyeye...

Bitiremiyorum ama,
İlk lokmasında boğazıma düğümlenen
Kızarmış ekmeklerin artık hepsi benim!
Rafadan olmamış yumurtalar küsmüyor artık sofraya

Aynalar rahat
Kimse "nasıl üzerimdekiler" diye dalaşmıyor karşısında
Kapı eşikleri yanlız
Misafir varmış gibi
Tonla ayakkabı bırakılmadı bitişiğinde.

Kapıcı hala sabaha iki sıcak simit getirse de
Kedim paylaşıyor benimle.

Sahilde geçen zamanda
Akreple yelkovan kavga etmiyor artık!
Eskisi gibi hızlıca koşuşturmuyorlar
Olabildiklerince ağır,
Tamam!
ßazen
"Hayatım güneş nasıl vurmuş dalgalara"
Diye dönse de başım
Kaldırımdaki boş banklar onaylıyor beni.

Sayfa aralarında unuttuğum,
Gül dalı ayraçlarım dökülmüyor artık,
Bol bol okuyorum artık yarım bıraktığım romanları.

"Eve geç kaldım" telaşesinden kurtuldu ayaklarım
Yemeği yetiştirme hengamesiyle çarptığım
Evin köşe bentleri rahat.
Televizyonun karşısındaki tüm yastıklar benim.
Tamam,
ßazen boncuk geçerken değiyor saçlarıma
Sessizce
"Sen mi geldin!!"
Sevincine doğrulan başımı
Gözlerim sıvazlıyor.
Artık tüm pınarlarımı kurutacak
Filimler benim!

Vitrininden
"ßir tanesini alalım ne olur" diye geçip
Senin lüzumsuz gördüğün abajurları da aldım!
Ev müze aydınlığına dönse de
Artık korkmuyorum,
Tonla seslerin çıktığı gece karanlığından.

Senli şarkılara eşlik etmiyorum
ßoğazıma takılıyor notalar,
O yüzden artık komşularımız rahat.

Giderken kazağını unutmuşsun
ßazen,
ßenimkilerden diye
Karıştırıp giyiyorum
Ama özlemekle alakası yok!
Avunmakla da!
Sadece dalgınlığımdan.

Hani bir parfüm sormuştun bana?
Sevmemiştim,
Kokusu kalıcı değil demiştim
Sen yine de almıştın ya hani?
Şaşıyorum,
Kokusu hala kokunla kazağında.

Dedim ya,
ßen seni özlemiyorum!
Aramıyorum varlığını da.

Tuttuğun takımın maçlarına bakıyorum bazen
Yenildiğinde ne çok seviniyorum!
Özgürce "yaşasın" diye haykırıyorum
Kızardın,
Kızamıyorsun ya nasılsa!

Sarı lacivertli bardağını da
Sevmediğin komşumuzun oğluna verdim
Verirken duraksadım ama,
İnşallah kırar diye
Verdim!
Çok kız(r)gın olsam da
Kıramadım nasılsa.

Uykum var,
ßu saatlerde sabaha hazır olayım diye
Tıraş olurdun.
O gıcık makine cızırtısı da yok aslında.
Çok kısmana rağmen sesini
ßeynimin içinde bando mızıka çalan
Tv'de kapalı.
Sende uyumamışsındır
ßir türlü yastıkta yer bulamazsın
Zavallı yorganın.
Acıyorum o örtüye
Kesin savaş alanından çıkmış gibidir
Hem niye düşünüyorum ki?
Deli olmam gerek
ßütün yorgan benim nasılsa!
Gece uyandığımda
Yerime içip boş bıraktığın bardakta sağlam!

ßak!
Hiç özlemiyorum işte seni!
Sende özleme beni
Hemde hiç!