Özlemek Kalır

gecenin karanlığında ürperir ay
küser bir nehirde sulara bir sal
ardından olan budur

bu gözler benim gözlerimdir ki
bir sürgünden sonrasının resmi
baksan değişir belki

sıkıldım artık kalbimi taşımaktan
kimsesiz ve sessiz tutunmasıdır
bana hatırlattığın

yaprakların sesi, rüzgarın nefesi
sende beni bulmak gibi sihirlidir
unuturur bir şeyleri

bıraksam diyorum çok uzağına
güneş değmemiş ayçiçeklerini
en taze özlemlerimi

ışığı camda titreyen mum alevini
düşüme düşen gözlerinin rengini
yeterli bilseydim

ağlamayı kolaylaştırır fotoğraflar
çocuklar anne dese içim burkulur
ardından olan budur

SENDEN SONRA DÜNYA DURUR
----------OLAN OLUR---------------