Özlemin Kokusu
Denizin mavisini çalan bir martının kanatlarında yaşıyorum sabahı
Ay suskun
Güneş bir tebessüm edasında
Zaman yüreğimdeki yoksulluğunu vuruyor
Issız sokakların duvarlarına
Her gidişin bedelini ödüyorum
Kor ateşin soğukluğunda
Şimdi gözlerimin karanlığında kaybediyorum varlığını
Uslanmayan tutkularımın ardında kalıyorum
Peşinden koşamıyorum
Rüzgarın esintisinde alıyorum özlemin kokusunu
Gittiğin güne suskun
Yüreğimdeki seni vuruyorum
Neredesin ay yüzlüm
Nerede...
Gerçekten sinmiş özlemin kokusu; Martının kanadına Denizin suskunluğuna ama en çok yokluğun vurgusunda Kalbe..
Usulca hasreti hissettirdi şiir. Tebrikler Sn.Elmacı
özlemi sırtlamış şair bize güzel bir anlatım bırakarak
tebriklerim le.👍👍👍