Özlerken Seni Firari Duygularda Kayboldum

Kimi zamanlarda,
Hüzün kokan gözlerini özlerim,
Masumca dudak büken,
Gülünce bahar gibi gülen,
Öfkelenince volkan gibi patlayan,
Sevince adam gibi,
Sevdiğine değer veren,
Seni...
Seni özlerim,
Ben hep o yalnız zamanlarda...

Seni özlerim,
Her yağmur yağdığında,
Bir yağmur damlası olup,
Sulara karışmayı,
Oradan bardağına dolmayı,
Sonra dudaklarında dolaşmayı,
Sen yudum yudum içerken suyu,
Bende sana kanmayı,
Dilinde yok olmayı,
Bedeninde yeniden doğmayı
Düşlerken beynim,
Uykulara dalarım...

Kimi vakitlerde ise,
Ateşler içinde yanarken,
Bulurum tenimi,
Bedenim yatağımda olsa da,
Ruhum koynunda bulur kendini,
Sıcacık dokunuşların,
Pare pare yakar titretir heryerimi.
Uykularımı kaçırır,
Bu hükümsüz saatlerde sensizlik,
Ateşinle yanar tüm bedenim,
Özlemin düşünce içime,
Firar eder yine duygularım sana,
Dışarılarılar da olmak,
Başka bedenlerde doğmak,
Kesmez hasretini....
İçimde kocaman bir sensizlik varken,
Onun ağırlığıyla,
Ezilir yok olurum...
Sonra vukuatsız sabahlarda,
Yeniden dem vururum hayata.
Ve ben her defasında,
Özlerken seni,
Firari duygulara karışıp
Ortadan kaybolurum.....