Paradoks
Ne aşklar,ne ihanetler aklımda vardı,
Yaşanmış ya da yaşanmamışlardı.
Öyle büyük hayallerim de yoktu yıkılan,
Ya da geçmişten miras kalan.
Aradığım neydi,
Veya bulamadığım?
Düşlerim de yarım kalmamıştı oysa.
Büyüyen yüreğim miydi yoksa?
Sığmıyor muydu duygulara?
Karanlıklar mı hakim oluyordu aydınlıklara?
Sanki;
Gözlerimin feri söndü,
Dudaklarım yer çekimine yenik düştü,
Dünya omuzlarımda kaldıramayacağım yüktü.
Yükler büyüdü,
Dağlar yürüdü,
Toprak öldü,
Güneş döndü,
İblis güldü,
Zamanı böldü,
Ve;
Kalpler kördü.
Şimdi içimde bir sıkıntı,
Yoksa gökkubbe mi daraldı?
sıkıntıların tümünün sebebi doldurulmamış boşluk olsa gerek,en kısa zamanda anlamlanmasını diliyorum bu boşluğun ve dolmasını.tebrik ediyorum...
Sanki; Gözlerimin feri söndü, Dudaklarım yer çekimine yenik düştü, Dünya omuzlarımda kaldıramayacağım yüktü. Yükler büyüdü, Dağlar yürüdü, Toprak öldü, Güneş döndü, İblis güldü, Zamanı böldü, Ve; Kalpler kördü.
Şimdi içimde bir sıkıntı, Yoksa gökkubbe mi daraldı 👍👍👍👍 Ne diyeyim gerçekten güzel serbest şiirde ilk defa böyle satırlara rasladım sanki maneviyatla-uhreviyatın karışımı satırlar dökülmüş ortaya kutlarım şiirin şairesini
Yaşananlar yordu sevgili dost, geçen günler hep birşeyler alıyor bizden.
Bazen isyan ediyor insan, sanki bir daha mı geleceğim dünyaya dercesine.
Gene de yaşamk güzel derim.
Tebrikler yürekten dökülen mısralara.
Çok şeyler anlatıyor şiir.
Kutlarım.
yüreğine sağlık çok güzeldi
👍👍👍
👍kendinizi çok daraltmışsınız gökkubbede ama sonucunda böyle güzel bir şiir çıkmış meydana.tebrikler...çok hoştu.👍