Parçalı Kırmızı

kırgın ve yabancı bir akşam
koşup gittiğin bir kadının kırmızı saçları.
hain bir rüzgar eşliğinde öpüşmeleriniz
ve acı şehvetinizin koyu gölgesinde siyah bir iz
dalga dalga gökyüzü
benimse her şeyi yitirdiğim o akşam.

kollarının uzağındakinden bihaber
yalnızca usuldan bir ezgiye takılmış aklın,
süzgünsün.
bir hayli çökmüş, sönük..
içim acıyor, o geceye,
yalnızlığa,
o kadına
ve kırmızı saçlarına.

uyuşmuşluğun mahmurluğunda tünedim yazının başına
hırçın ve keskin bir akşam elini tutuyorsun.
gülüşüp birer kadeh şarapla görüyorsunuz birbirinizi.
pusuda bir ben,
acıdan keyfalır gibi dinliyorum geceyi.

koşuyorsun, sanki yakalayabilecekmişsin gibi.
öyle isteksiz ve dıştan.
parçalı bir gök, avucumdan gözlerine yansıyor,
duruyorsun.
her evrime rağmen, aşka kucak açıp ona inanıyorsun.
olmuyor.
masanın ucu boş.
bir kent yakıyorum tek damlayla.
söyleniyorsun, bitik.
heyhat!
o kadının kokusunda boğuluyorsun,
ölense ben oluyorum..

Kasım//2015