Pazarın Sevda Tercümesi...( 3 )

( acıyla yüzleşme )




sözlerinde hoşçakal geçidi vardı ilkin,
bakışların varlığımdan uzaklara kayıyordu..
belli ki;
kayboluyordun,
parlak ayın kör noktasına uzanıp..
belli ki ;
gidiyordun.....








suskun gecenin laciverdine bıraktım gözyaşlarımı,
zamana asır verecektim neredeyse..
ellerimdeydi direk yokluğun,
işte final sahnesindeyiz...
saklı kanamalara aleni çığlıklar atarken,
haykırırdım sensizliğin en sus tınısını...




/güller kanatıyordu tenimi,
gösteremezdim acı çektiğimi.../







levhasız sokaklarda görmüştüm siluetini
köşe başlarında düş tarafından tutuklanıp
kaldırımlarda hapis olduğunu
ürkek ayak adımlarken aşkı
umutsuz sevdanın üstüne doğan gece
ıslıkların anlamsızlığına bürünürdü...
ihanetin katline uğrardım..
sevdanın hükmüyle..
ellerim koynumda
üşümüş....





/bir yüz görümü çare bulamazdım
apansız yalnızlığımda../









suretimden çağrılmayı bekleyen bir tebessüm
ne kadar özlesemde ulaşmıyor yüzüme
gözlerimin uğrak noktasından çıkarmalıyım belki de seni..
kimseyle çakışmasını istemediğim o esrarlı bakışların
artık hiç bir masum sevap doğurmayacak besbelli....
biliyorum..
susuyorum...







/aşk ibadetim sırasında
sıcak bir kan sızıyor avuçlarımda/









giyinik bir mevsimin
en üşümüş vakitlerinde
istiyorum siyaha çalan yokluğunu
yürek kıvrımlarını görmeni istiyorum
şu boşluğa atan lal sancıyı
duymanı istiyorum...
ne dediğimden bile habersiz,
sadece seni..
seni istiyorum...






ve tılsım tamamlanıyordu
doğa üstü ,aykırı bir tutkuyla seni yaşıyordum..
öylesine hesapsız,
hiç umulmadık...
dokunsan parmak uçlarınla kalbime
cam bilyeden farksız...





/acıyla yüzleşmek
bu olsa gerek /










nebile aydın - fatih erol
pazarın acı tercümesinde ......:(:(