Pazar'ın Yüreğimdeki Satır Araları....

pazaryeri benim eğlence yerimdi..
çocukluğumda...
..................................
burası apayrı bir dünya manzarası
gördüğün sadece tazgah üstü.
ya
tezgah altı..

dizili meyveler sebzeler tezgahın koynunda
beğenmediklerimiz
atılır tezgahın altına..
alırken kilo ile sebze meyveyi
sen dinle beni
atıver tezgah altına
bir kaç taneyi...

köylü kızlarım sıra sıra
kiminde ayşekadın, fasulye
kiminde patlıcan,brokoli
kirazlarla dolmuş tezgahlar
esmer köylü kızların yanakları gibi al al.
akşamüstü ya
son anlar.
yorgun ama sabahtan daha canlı
son bağırışlar.
belli ki
bereketli bu akşam sofralar.
köylüm,
en değerlim
esmer güzellerim benim
Allah bereketinizi
sofranızdan eksik etmesin..
şu benim poşetten bir avuç kirazı
tezgah altına bırakıverin..

annem mantar derdinde
ben ıspanağın.
mini mini ellerinde ıspanak
dünya tatlısı meleğim
"teyze bak taze" diyor
gidelim annem baksana çürük yarısı
başka tezgahlarda var
ıspanağın iyisi..
gidemem diyor annem
gözlerine baksana
nasılda heyecanlı
belli satacak sandı
nasıl üzerim ben şimdi onu..

''aman allahım kaçın millet!!
buraya bir bomba düştü
canıma minnet''
dedi esnafın biri..
döndüm baktım bombaya
sarışın,uzun boylu
bebek yüzlü bir afet
yürüyor kıvıra kıvıra
savuruyor az rüzgarla saçlarını.
çok canlar yakmıştır
mahallemizin güzeli
yapma güzelim burası pazaryeri
insaf et esnafa
baksana gidiyor para üstleri
fazla fazla..

mis kokulu çilekler...
'baksana hanım tadına '
gözlerimde gözleri
tam tersleyecektim ki
dedi 'tanımadın mı' beni.
arkadaşımdı liseden
çok kısa bir muhabbet
belli biraz çekingen
oysa mühendisti kendisi..

"caner tezgah altına
bir avuç çilek bırakıver"..

bir kadın ağlıyordu dönüş yolunda
inanamadım olanlara.
doldurmuş pazar arabasını
elindeki son parayla
torununa ucuz bir tişört alırken
fazla oyalanıyor tezgahta.
başka bir kadın
dolu arabayı çalıp
kayboluyor...
ne desem bilmem ki.
çaresiz çaresizden alıyor rızkını
şimdi ki dünyanın hali bu
belli. ..

pazar arabamız doldu şükür
hadi annem acele edelim.
karanlık basacak birazdan
üzüleceğiz yine biliyorsun
tezgah altı müşterilerine
görünmeyelim..

annem mantar ayıklar ben ıspanak..
ahh cimcime
sattın çürük ıspanakları anneme
gelde ayıkla şimdi.
söyleniyorum ya
sakın duyma bebeğim.
satarken güldü ya o gözlerin
helal olsun sana yeşil gözlü miniğim..

yemeğe karanlıkta oturduk
boğazıma dizildi bir bir lokmalar.
her bir lokmam,
bir sonraki pazar için
ağlar..

kocasının utancını saklar aklına
her hatfa bir kadın.
örter yüzünü bir tülbentle
toplar tezgah üstünden atılan
beğenmediklerimizi..
birde,
tezgah altına gizlediklerimizi.
kısar gözlerini karanlığa
bilir neyi göreceğini..
kimse görmesin diye de
utancına gizler
kendini...

yemekteyiz biz teyzem
sen bizi görme ama
ben
yine
gördüm seni...