Pencereler

Gece,
açılır pencereler,
özlemin kızkardeşi rüzgâr seferden gelir
yanlızlığıma
dağ başlarından;
içimde aşk uyur;
taşısa bizi denizin ak köpüklerine karanlık olur;
gece aynasında süslenir düşler,
gün ışıyınca kaybolur.



Gece,
dikeni yıldız,
gülü aydan açılan çiçek !..
versem kederlerimi içimden,
kuyularda Yusuf'a ihanet olur;
çekilmesi zor acı gibi
Yakup hâlâ bende göz yaşıyla uyur.



Gece,
güllerdir, görünmez;
alın dostlarım alın !
sizin için reyhası karanlık olur;
koklayın son ömürdür bu gül,
yıldızını güneş siler, kaybolur.



Gece,
ay ışığı sızar
içeri,
pencereler renksiz,
kuyu ağızlı pencereler;
önünden düşlerle kuşlar geçer,
ışıklar alnıma vurur.



Gece,
kuşların kanatları,
çatılmış kaşlarına benzer.
benzer tuzlukta pirince
gözün nemini kurutur bir ağıt:
- felek,güzel diyarından, ayrı ayrı koymuş bizi,
araya dağlar girmiş,uzaktan merhaba şimdi-
penceremde hasret avunur...