Pervaz
-Kırık radyonun tuşlarında aradım çocukken kaybettiğim kanatlarımı-
Haşır huşur ses cümbüşünde
Aşinalıkla tanıştım
Bir kutuya sığdırdım aksak düşlerimi
Sanki kapağını açsam
Görecektim masayla sandalyeyi
Çocukluğum pervaz edip yetişkinliğime
Kocaman bir el salladı son kez
Radyodan sunucunun sesi
Sıradaki şarkı
Benjamin Button'ın Tuhaf Hikayesi
Yüksek frekanslı isteklerden kaçıp
Alçak platoma indiğimde
Senkronize olmak istedim
çocukluğumla
Kısa dalgadan haber almak için
Ağaçlara kablo çektiğim
Anları aradım
Muntazam oluşu eksikliğindendi
Taksiratı bol zamanlara
Cömert gülüşler sığdırmışlığım
Bu da geçsin kayıtlara
İğne iplik kabul etmezliğim
Üstüne üstlük
Dizlerimin sökülmüşlüğü
Yara berenin çocuk olmakla ilişikliği
Büyüklüğüme dokunuyor olsa da
Bir küçük radyodan dünyalar çoğaltan ben
Kanatlarını kaybettiğinden beri
tuşsuz müzik aleti
Çalsam şiir
Sussam konser
Duymanın kulakla bir ilgisi yok
Dedi çocuk
Veda etmeden
az önce
Çok güzeldi şiiriniz daim olsun kaleminiz inşallah kutlarım saygılar selamlar
Zamanın aynasından bakmışsınız kendinize ve baktırmışsınız.Çocuk çok doğru söylemiş.Dolu dolu şiir. Tebrik ve selamlarımla.