Pinekli Bakkal

Pineklediğin yer bakkal, lakin inmezsin havadan
Kime sorsam seni, var bıraktığın bir yaran
Herkes inanırda sana, kanar mı ki yaradan
Gün ola devran döne
Kim ağlaya
Kim güle

Sana evlat diyene de, baba diyene de yazık
Ondan bundan aldığını kursağına ettin azık
Sanırsın ki dünyanın köküne çaktın kazık
Gün ola devran döne
Kim ağlaya
Kim güle

İsmi cismi yoktur hiç, içindeki bu kızın
Kimi çiçek olur, kimi kar, kimine de der cansın
İki şiir dök hele, kim isterse o alsın
Gün ola devran döne
Kim ağlaya
Kim güle

İşin gücün bilgisayar başı, sen ne ara okumuşsun
Yalan dolan neyse, sen pislikle dolmuşsun
Haram lokma yuttukça insanlıktan olmuşsun
Gün ola devran döne
Kim ağlaya
Kim güle

Zaman ince narindir, yalnız kendine yontma
Bir tezin bile yok kendini doçent sanma
Utanmadan atarsın iki kuruşa bin takla
Gün ola devran döne
Kim ağlaya
Kim güle

Sanma devran dönmez hiç, kalmazsın toprak altı
Boğazında düğümdür yediğin yetim hakkı
Hadi bizi kandırdın, ne olacak sonrası
Gün ola devran döne
Kim ağlaya
Kim güle

Gün gelir yalanına dolanmaz mı o ayak
İşte o vakit silinir adın, elbet olursun helak
Kendini bir şey sanma ey en büyük asalak
Gün ola devran döne
Kim ağlaya
Kim güle

Bilirim burada gözün, kim ne yazmış bakarsın
Yazılanı gördükçe kudurup da taşarsın
Okudukça kendini, çok davalar açarsın
Gün ola devran döne
Kim ağlaya
Kim güle

Zavallının birisin ne anlatsan gayri boş
Seni bilen biliyor kendini yormak boş
Yağ gibi üsttesin, elbet olursun bir hoş
Gün ola devran döne
Kim ağlaya
Kim güle

Der ki hem özüm hem sözüm, inanmayın siz ona
Oyuncağı olmayın uymayın bu devrana
Hele bir sor sen kimsin, atılırsın kapıya
Gün ola devran döne
Kim ağlaya
Kim güle




İlgilisine: Bu şiir gerçek bir hikayeden alınarak yazılmış olup, interneti kendilerine kalkan yaparak DİN/VİCDAN/DOSTLUK istismarı ile zimmetine para geçiren, dolandıran ve tehdit ederek şantaj uygulayan, hakkını aramak isteyenleri de sindirerek susmalarına neden olan suçlulara ithafen yazılmıştır.