Portre

Solgun bir resmin yüzü ben
Demliyorum gözlerimi duvardan seyrederek
Lütfen bana dön.

...

Parmakların dolaşsın yüzümde
Dudaklarımı ıslat hüzün kokan avuçlarınla
Saçlarıma dokunarak ağla!
Sel olup yağsam gözpınarlarından
Yığılsam yüreğine
Umman olsam
Git gide büyüsem içinde
Ben
Küskün yüreğine hapis kalsam.

/Hüzünlerini bana bağışla
Soğuk duvarlarıma saklarım
Uzaktan izle
Ve
Lütfen bana gülümse/

Üzülerek izlesem de
Yeni kadınlar tanı
Rengârenk gülen
Dudaklarına düşlerini bırakan
Bedeninden oluk oluk akan.
Örtme üstümü
Bırak açık kalsın hüznüm
Gülüşlerin doyurur yoksunluğumu
Çoğalırım mutluluğunla.

/Yalvarırım
Bakma öyle
Ben uzağında değilim
Hüzünlü bir bakış kadar uzağındayım/

...

Asma yüzünü
Ölü bakma duvarlarıma
Sana gelecek baharları bağışladım.
Yerim dolar
Esmer bir kadının koynunda uyanırsın
Unutursun sana gebe kalan mutluluklarımı.

Hadi
Karşı duvara yasla sırtını
Son kez bak bana uzaktan
Dilersen ağla
Hatta
Yasla dudaklarını hüzün kokan gözlerime
Son kez öp beni.

...

/Şimdi kaldır beni tavan arasına
Dönmeyecek bir umudun yasını tutma
Beni hüznümle
Ve yavaşça bırak tozlu rafların arasına/

- Dönmeyen bir kadın'ın çığlığıdır sana
Bu son kayboluşumdur satırların arasına -