Prangalar Vurulmuş Özgürlüğümüze

?'dilimiz tutsak, kalemimiz tutsak,
ömrümüz tutsak edilmiş''

sürgün edilmişiz ana rahminden
doğduğumuz gün mahkûm olmuşuz hayata
etrafımızda demir parmaklıkların silueti
infaz memurumuz bir ebe
cennetten kovulmuş iblis gibiyiz
suçumuz yok
günah defterimiz henüz boş
hilkatimiz garibe

faskalanmışız yaşamla
esaret zincirleri boynumuzda
elimiz kolumuz bağlı
yüreğimizin çeperini tırmalıyor isyanlar
tanrının yarattığı kul biz miyiz?
ifadesi ne mümkün tefekkürümüzün
prangalar vurulmuş özgürlüğümüze

yazılmışsa tecelli yaşanacaktır
beynimizde çıkmaz sokaklar
yolumuz engebeli
çıkmaz sokakların duvarları kitabe
dudaklarımıza kelepçeler vurulmuş
yüreklerimiz suskun
konuşmak esaretimiz olacak
ne söylesek nafile

gayrı ne fark eder ki anlatsakta derdimizi
haykırsak duyan olur mu ki sesimizi
bir daha doğup
yeniden ayak basabilir miyiz ki dünyaya
yaşanmışları hangi kalem çizer
hangi mısra ifade eder ki ferasetimizi

özgür doğup tutsak veda ediyoruz hayata
içimizdeki mahfuz yalnızlık
dışımız kalabalığın esaretinde