Protez Bacaklar

haydarpaşa tren garında bırakmıştın beni.
hemzemin geçitte tekerlekli sandalyesinin,
tekerleği kırılmış gibi kalakalmıştım
üstelik vagon vagon yokluğun gelirken

gidenin ardından ölünmediğini gördüm sayende
yokluğunu bolluğuna çevirmeyide öğrendim
İstanbul yalnızlığa mahkum etmedi sensizlikte
senden daha cesur daha mertmiş bu şehir

biz şimdi istiklalden taksime doğru yürüyoruz
iğne atsan düşmez kalabalıkla, yüzbinlerce sen
her akşam baş ucuma koyduğum gidişinin hatırası
protez bacaklarım ve gururla hala seni seven ben