Pusuya Yatan Karanlık

Kanayan yüreğine bir parça umut sunmak istedim
Oysa zaman bu fırsatı veremiyecek kadar asi
Bir gölge gibi üzerinde belirmek istediğim de
Acıların payında buldum kendimi.
Kalabalık sözcükler içinde anlamsız şarkılar söylerken zaman
Mutluluğu ve acıyı sundum ellerine
Fark edilmesi güç bir dille .

Göz uçlarımda nakşeden yüreğin
Sana dair seninle dolu şarkılar sundu bana
Sevdanın ve çocuksu yakarışın acısı
Konuşulması güç Tanrılara kafa tutarak
Hikayemizi sundu yüreksizlere
Mahsenimiz de pusuya yatan karanlık
Kendi fırtınasını hazırlarken zamana
Sustu tüm sövgüler ve kara gözlüler.

Sana seslendim
Üzüldün mü dedim !
Oysa sen çoktan
Kendi dilimde ki türküyü
Kendi kalemimle
Şu ihtiyar ama onurlu yüreğime
Gecenin iskembesin de
Sundun gözlerime !!...