Ra
Bir masa duruyor
Bir odanın yüzü
Yere düşmüş bir kitap
Adımı astığım duvar
Resimde bir kadın
Resimde yağmur yağıyor
Ellerim kanıyor
Kırık bir gece
Dağılmış şehrin gövdesi
Bekle beni
Eteğine gül çiz
Tanrıya gölge bahçen
Buz tuttum gözlerim
Ne güzel siyah unutkan
Bakma bana öyle kül
Kızıl ateşim
Yüzüne sürgün
Adım yok benim
Sen neden hep böyle geç kaldın
Saatin kum- sıratı düşsem
Üşürüm kendime sığmam
Öyle ayazdın ölürken gecem
Seni severek dur-gitme ikindi
Gölgem bıçaklandı
Kimse bilmesin
Seni öldüreceğim
Sonra üstümü örtersin
Eteğinle gül desenli
Belkide öpersin yıkanmalıyım
İşte ateş-ayaklarımda tutuşup
Yanımda kazılmış kuyu
Ve toprak-suya ay
Düştüğünde sen
İçimde kör
Bıçak sus
Etimde çürür
Cürüm
Ben katilim sevgilim
Uzak bir türküydün
Kırık bir La
Öznem KA
Adım RA
(Seni sevdim- beni affet)
------------
KA,eski mısırda güç tanrısı
RA,eski mısırda güneş tanrısı
seni sevdim beni affet
Sema öğretmenim demiş ya; aynen.. bilerek geldim bu sayfaya G/özüm arkada gidiyorum..
saygılarımla cumali hocam..
SEVGILI CUMAKI YINE HARKULADESIN...BINLERCE TEBRIKLERIMI YOLLUYORUM..SEVGILER KARDEŞİM
Uzak bir türküydün Kırık bir LA Öznem KA Adım RA
Çok güçlü bir anlatım..Mükemmel 👍
Duygu yüklü bir siir,yüreginize ve kaleminize saglik tekrar.Saygilarimla.