Rehine Bakışın

Bir sevda dokunuşu gibi
En kara ve en acımasız
Güney
İklim yolculukları yormamalı seni
Sen;
Ahı tutmamış bir yüzük çemberinde
Geçmiş zamanlara el salladın

Evet Karadeniz ne kadar değmişse
Ruhuna
O kadar hayat olmuş bu yoksul liman kaldırımları
Rehine bakışın
Rahime düştüğü an
Gül devşiriyorum al yanağında
Ölümsüz günceler biriktiriyorum
Bıraktığın yastığa

İki tablonun arasına yokluğunu çaktığımdan beri
Bir nemrut kokusu
Caddelerde
Kesif kalp ağrımın sindiği cama
Belki gelirsin niyetine
Karanlık ufukları yazıyorum

Sen bir şafaksın
Sessiz nefesime ağaran
Ezberciliğin ötesindeydi
İsmini kazıdığım duvarlarda gölgesi
Donuk ruhumun...
Sen bir sızısın
Dişlerimin arasında
Şekilciliğin de ötesindeydi
Hıçkırıkları gözlerimin...
Ve sen
Bir rutubetsin
Gözlerimin neminden beslenen
Kalbimin romatizma
Ağrılarında

/Bir kezzap aydınlığı içindedir simsiyah kiremitleriyle şehir/
Gece yolcusu susamışlığın vardı
Su içtin
Kana kana
Su gibi içtim yana yana

Tanrım...
Bir adam; ki yalnız
İşte böyleydi
Alın yazımız.



Not:
/Bir kezzap aydınlığı içindedir simsiyah kiremitleriyle şehir/
Nazım Hikmet;Saman Sarısı şiirinden alınmıştır.