Resimsiz Çerçeve

Dokunma!
Ruhumda sessizliğin ardı fırtına!
Sen, bakma yıldızlarını toplamış gözbebeklerime
Karanlığın deryası içerilerde.

Aldanma süslü mermer taşlarından sözlerime
Dayandığı viran yüreğinde
Tel tel dökülür hasretlere.

Dışım bahar
Açar pembe çiçeklerinde
Yapraklarım solgundur amma
Küfün yeşil rengi içimde.

Uzağın mıknatısı çeker beni
Beni benden alan enginlere.
Sığ sularıma vurdukça hırçın dalgalar
Yaralı koylarımı sarar tortu sancılar.

El sallayan vapurlar
El sallayan trenler
Sirenler...çalma!
Vurma! kaderin sillesinde suskunluğumu görüp.

Sen ki, sevgi kılıfında nefsini kalbime vurup,
Gülümsemelerin hainliğinde durup
Ben gebeyken sancılı gecelere
Sabahın kör şafağına vurgunluğum hep bundan.
Bahtım kör amma...
Görmez sanma gözlerim,
Baktıkça resimsiz çerçeveye....
Hep gözyaşı döker
Kahreden serseriye....