Rev

hicazîn en tenha yamacında
yesrib'de ki hurma ağacı dalında
gözlerinde ki hıncım su oluyor
mavera'nın rahmet damlalarında




en ulaşılmaz maviye hükmüm geçse de
siyahı seçiyorum renk vadisinde
sana bırakıyorum gözlerimi
her gece





gözlerinden girdiğim bir yolsun belki sen
uzak ve zor patikaların sahibi
yamaçlarında susadığımda
yegâne damlasın dudaklarımda




oksijen çadırına yatıyor sensiz gecelerim
başucumda ellerin
tırnaklarından arda kalan ne varsa
nefesindeki ateş hatta
cismimi kül ediyor cemalin




kendime doğru yürürken sana rastlıyorum
tenimin her sokağında senin adın yazılı
ve sen tüm devletinle beni ilhak ederken
esir yanlarımı takas ediyorum ellerinle
sokak lambaları bizi seyrediyor
gözlerimle gözlerini öperken




hangi şiiri hatmeder dilim
kaç satırda gizlenir merhemsiz ağrın
su kokuyor gözlerim
avuçlarımda biriken yeli vuruyorum yüzüme
gökyüzüne sarkıtıyorum saçlarımı
sana gelirken evde unutuyorum kendimi








bir öpsen
terlese avuçlarımız
ıslanır yeryüzümdeki tüm balıklar

.
.
.