Ruhumun Karanlik Cukuru

Ruhumun karanlık cukurlarında,
Kadere bulaşmamış cıkmaz sokaklarında,
Kirletilmiş,
Basitlestirilmiş,
Sınır çizgileri olusturulmuş,
Hep daha fazlası olması engellenmiş,
Kaygıların çoğaltıldığı,
Bir o kadar sıradan
Bir o kadar mübalağası yapılmış,
Aldatılmış duygusu yaşatılmış
Yine de vazgeçilmemiş bir saçmalık bu yaşanılan!!!

Dillere destan efsaneler olmaya aday gösterilmiş,
Süslü kelimelerle bezenmiş bi anlamsızlık birikintisi içinde boğulmak!

İçler acısı sözler...
Ve bu sözlerin artık bambaska sevdaların anlatımında kullanılması,
Özelligini yitirmiş olması,
Sana bana önem katan herseyin kirlenmiş dudaklara düşmüş olması!

Biraz daha kırılgan
Biraz daha çaresiz olmak...

Yanık kokusuna terkedilmiş sacların ve bedenin...
Hala nefes alıp verirken cehennemi yaşamış olman bu yüzden...

Sırtında tasıyamayacağın kadar ağır bir yükle bi çare ararken,
Sırtımda igrencliklerden kalma derin yara izimle daha emin adımlar atmama tecrübe olman
Ve ilk kez fayda sağlaman...

İşte bu yuzden kendi içimde eylemler hazırlayıp duyamayacagın cığlıklar atmam...
Bir yerlerde yanmıs cesedinin kokusunu alıyor
Ve gunahlarının acısından kıvrandığnı biliyorum!
Şimdi kahroldun!!!
Ve sonsuza dek RUHUMUN KARANLIK ÇUKURUNA haps oldun...

Hoşçakal...
Artık onurluca çekip gitmek gerek...!