Rüzgar Yürekli Kadim Çocuklar

Bir kelimenin sırtına bin anlam
Bir anlamı bin kelimeye sığdıran
Davran
Vaktidir kavganın

...

Böyle buyurdu rüzgar
Uyurmuş acılar
Bir çocuk öldüğünde
Esermiş diyar diyar
Gök gözünde ıslak
Islık çalarak
Mezarını okşarmış
Mutsuz bitermiş masallar
Anlam/sızlaşırmış şiar

Ne tenimi parçalayan silahtan
Ne dilimi susturan küfürden
Ne düşüncelerimi yargılayan akıldan
Ben senden nefret ettim insan
Ben senden

Sürünüyorsam sınırdan sınıra
Yeter diye diye
Anarşist hükümler kuşanıyorsam
Düzene başkaldırıp
Her uzanan elde kuş/kul/anıyorsam
Sürülüyorsam aşktan nefrete
Yıkıp geçiyorsam ahlak tabu inanç
Bir çocuk daha
Beynime çığlık çığlık düştüğündendir
Vurulup sorgusuz sualsiz anlamsız
Öldüğündendir



/Herkes aynı hayata doğsada
Kimi dolarken kimi boş/alıyor,
Yankılandıkça boşluğunda acıların
Şehvet kuşanıyor kimi
Büyütmek için acılardan aldığı zevki
Kahrede kahrede kan
Küfrede küfrede tütün
Tükürdüm tükendim.../


İnsan ham
Süt kurban
Sütün suçu yok
Suçlu arıyorsan
Kainata bak
Dev/ran
Ve suç-tan/rı yara/
Tan
Tanrılarındır ;
Her sabah
Aşkın ve zulmün tanrısıdır
Gözlerine aynalardan yansıyan
Hep insan, hepsi insan...

Bin kelimenin sırtına bir anlam
Bin anlamı bir kelimede boğan
Davran
Vaktidir sevdanın

Böyle dedi rüzgar
Gelirmiş bahar
Bir çocuk güldüğünde
Gezermiş diyar diyar
Gök elinde oyuncak
Ninni ninni saçlarını okşarmış
Mutlu biterse masallar
Anlam sızarmış şair




Ne teninin rengini
Ne dilinin ahengini
Ne beyninin düşlerini
Ben seni sevdim insan
Ben seni


Söyleniyorsam dilden dile
İnsan diye diye
Asi yoksul uslanmaz anılıyorsam
Dönüyorsam rengarenk bayram yerlerine
Öpüp kokluyorsam hiç tan/ışık/sız
Salkım saçak salya sümük yalın ayak
Bir çocuk daha
Beynimde kahkahalarla koştuğundandır
Yorulup oyundan anne koynunda
Gülümseyiş gülümseyiş uyuduğundandır


/Gözlerin
Kibrit yalımı
Kirpiklerin
Hücrelerin paslı parmaklıkları
Parmakların
Soğuk demir kapı
Özgürlüğe açılan
Anahtarı kayıp
Dokunmak umutsuzca
Sarılamamak
Ve ürkmek
Açıldıkça
İşkencelere giden yol
Susmak
Bağırmak istedikçe
Boğaza düğüm
Gözlerin
Örs
Sözlerin
Çekiç
Yüreğim
Ezik
Unutulmuş
Derin
İç çekiş
Ciğerin körük
Kör kütük
Hasretin
Tenindeyken tenim
Uzaklaşarak
Iramak
Seni yitirmektir
Atardamarından kesik kesik
Fışkıran canına
Çaresiz sımsıkı kenetlemektir ellerini
Ve dudaklarının mor soğuğunu
Dudaklarımda ısıtamamaktır
Sen
Gözlerinin ferinde
Sönerken
Yakamamak kainatı
Umarsızca
Ağlamaktır
İki damlaya sığınıp
Anlamaktır
Ramaktır yokluğuna
Gözlerin
Çakılmaktır beyne çerçevelenip
Dahi Dali deliliğinde
Son tebessümün
Resimlik
Ah yangın yürekli
Yedi kıtanın çocuğu
Ne olur
Ben tükendim
Sen tükenme..!/

Rüzgar Yürekli Kadim Çocuklar;
Başkaldırma nakaratlı
Esmer bir inattır
Ezelden ebede
İçimdeki yolcu ...