Rüzgarla Uçmak

Gökyüzüne baktığında seni çağırır bilinmeyenine
Yanına gitmek ulaşmak istersin
Başlangıcını bulmak ister yüreğin
Ama gökyüzü uçurumlarla başlar .
Kolay değildir sonsuzluğun bilinmeyenine kanat açmak
Uçurumu yendiğinde ,rüzgar seni bekler ,alır kollarına
Sonsuzluğa atlayıp sende rüzgara sarıldığında,
Sadece ona ait olduğunu bilirsin
Bedeninde dans ederken alır götürür görünenin ötesine
Gökyüzünün gizemine çeker seni
Bir hayalin içindesindir ,vazgeçilmezin kılar varlığını

Rüzgar dost mudur,arkadaş mıdır bulutlarla?
Onlar saf bir hayalmidir gökyüzünde süzülen?
Göründüğü gibi safmıdır diye sordugunda
Bulutların masum olmadığını gösterir sana
Rüzgar göğe uzandığında bulutlar girer aralarına
O gökyüzüne aşıktır.
Rüzgarın sevgisidir savuran bulutları
Gökyüzüne olan Sevgisi isyankarlığı korkutur bazen seni
O gökyüzünün bekçisidir ,sırrını saklar asiliğiyle
Ama vazgeçemezsin o isyankar haline belirsizliğine tutulmuşsundur sende
Kulağında fısıldamasını ararsın kalbinin atışıdır ,hayata baş kaldırışındır
Büyüsü sarmıştır seninde içini her uçurum kenarında
Tutkusunun şiddetini hatırlasanda iteyerek gidersin kollarına

Seni göğün zirvesine çıkardığında aslında Rüzgarın sırrını öğrenirsin
Issızlığını paylaşır gökyüzünün
Gökyüzünün bekçisidir Onun sırdaşı , kıskandığıdır
Aniden tepesi attığında durulması için yalvarırsın
O zaman keşfedersin doğanın tutkusunun şiddetini
Ne kadar asi bir yüreğinin olduğunu gösterir bazen farketmeden
o zaman korkarsın delice sevdasından ürkersin
Sonra zaman geçer ,bir gün gelir
Uçurum kenarına geldiğinde
sadece o delice paylaştıkları sevgiyi hissetmek için
Kaparsın gözlerini ,atarsın kendini kollarına
Rüzgarı hissettihinde ,onu anladığında
Rüzgarın tutsağı olmuşsundur artık