Saat-i Kan Geçiyorken

İçimdeki Çocuk Kalpli İnsan'a
Ankara'ya
Ve Şiiri Sahiplenen Banu Uludağ'a...






evveli yoktu
'' kar yanığı ''soğukluğumun mahzeninde
ve tüm mevsimler zamanı ö l ü r
bir düşten arda kalan






duvarlarım sensizliğe gömülmüş mezar
yokluğuna şırıngaladım kanımın son damlalarını
kan kokuyor limansız kentin tüm sokak başları






hadi ayıkla şimdi
a
n
k
a
r
a
içimdeki ç o c u k kalpli insanı






intiharcı bombaları yedirdim aklımın sol düşüne
bir m a h ş e r-i s ı r ki hây içmiş damarlarım
ardı yok
sınırları ihlâl yemiş bir kalp ağrısı
öldürdüm yaşayan ruhumu
şimdi
her yer ö l ü m saati içiyor
bıçağın teriyle s o l u m a
sapladım haykırışlarımı






k i r l i p a b u c u m l a
sokaklara revanım
kaç uyku yaşı bilmeden
kaç kaçak demini salmış bir zihin
s o l u k l u ğ u n da
ve kaç kaçak g i y d i r d i m tenime
haykırışlarımı göğe hapsederken
kas yanıklarımın iltihabını soldurdum
gecenin d ö l ü n d e n






'' vebayı kentimin kuşları soluyor ''
tüm kuşlar k e f e n giyindi
isminin müebbet zindanlarında
faali bir cinayete kurban gittiler
tenimin h â r mercanlarıyla
ölsem
öldürebilsem
yalın ayak düşlerimi
göğümden uçsalar
aşkın t o r t u s u n u kırpaçlayıp
zamanlar durdu aklımda
dakikalar u y u d u
saliseler varla yok arasında kaldılar
göğün kanamalı kayıp ruhlar ülkesinin
salıncaklarından asılı zincirleri kopardım
yırtık bulutları bağladım iki katre yaşla
a k l ı m a
ki yetersizliğime yenik düştü a k ı l





köreldiği noktadan kopuk bir zemberek
b o ş l u ğ u
ve avuçlarımda koca bir uçurum





a y salınsın ş u u r u m u
hadi tut şimdi yüreğimden kaldır kalbimi
ağla a n k a r a ağla
içine gömdüğüm aşka
bebeklerine s ü t verdim ironi rüyayla
ellerimin yaşlarıyla
vahalarına tülbent serdim
kesiklerimden kanayan kirpiklerimle
k a r a şehrine
senoryasız figüranlarının
başrol oynadığı kimliğinden
as beni yağmur bulutlarına
durma a n k a r a durma
hadi a y ı k l a şimdi gücün yetiyorsa
içimdeki çocuk kalpli insanı






gözlerim son kez
saat-i kan geçiyorken
v
u
r
b
e
n
i
a n k a r a
kıyına saklanmış
hiç büyümeyen
ç o c u k d ü ş l e r i m d e n













Fundama Sevgimle






Tülay Lâl
Ahir-i Fırtınası
Lösev