Saatin 25'i / Ay Sızılı Geceler

konuşmak istiyorum
suskunluğum yüzüme çarpmadan
kekelemeden
yüzüm kızarmadan ulu orta
yüreğim yüreğime baskı yapmadan



lütfen
bana kitaplarımı geri ver
bana hiç duymadığım masalları
dedemin bahçesindeki incir ağacını
birikmiş yağmur sularını
midemi bulandırıyor
çayıra salınmış beş yaşım
içten içe gezinen zehir
kaynaşmaya vakit çıldırırken
bana gençliğimi geri ver
zangır zangır titremeyle
gözlerine bakıp konuşmak istiyorum
hiç sakınmadan



''Allah kerim'' derdin
''dudaklarım yarıldı yavan ekmekten''derken
imkansız beni ufka nasıl taşırdın
keşke suç ve ceza yalnızca açlık olsa
en kötüsüydü cehalet
yani önce hayata gel sonrası işkence
bana yazgı deme



ay sızılı geceler
sabahı akşamı simsiyah dem
buralar mevsim değil baba
hele bir yaşama bayrak aç
hele hele varlığını koy ortaya
bir nefes tanrım
de ki yaşamak ne güzel
de ki mermer yüzü düşmüş bir annenin
kederinden anlamayan
öldüresiye öç alıyor benden
yelkovan misali beni geri alsan olmaz mı
canıma yetti saatin 25 halleri
söz bitti
bedenimde geçici felç sayarım
gözlerimde ağır makyaj
başa saralım iki paralık benliğimi
muallak kader bu
varsa günahım bağışlanır
cezamız yalnızca yarılan dudaklar olsun
belki tanrım günleri yeniden yaşatır
yalnızca çatık kaşlarımın arasın da mı sevgi
hala içimde öpücükler varken
hala çiçekleri toplarken kızarıyorsam
bak büyümemişcesine
delice gök kuşağına el ediyorsam
ağzımda dualar varsa yıldızlar kadar
henüz son nefesimi vermemişken
zalimin dişlerinin gıcırtısın da
ve henüz fatihalar okunmamışken
can attığım yerde yeniden yaşamak
bana ömrümü geri ver
hele bir vicdanına uysan canın sökülür inan



bedenimi saran rüzgarla ışıl ışıl
hayalin gözlerinde uykuya dalsam yeniden
razıyım yarılan dudaklara
hani her şehrin ince hastalığı yok mu
incitme beni
dokunma bana
hem ölüyorum demekle
hemencecik bitiverir mi yaşam
anla beni lütfen
bu acı çok başka
bitsin bu dram
hep yalan mı söylüyorlar
kuşların kanatlarında besmele yazar
can cananı korur derken...