Sabah Kahvesi
herkesin bir istanbul'u vardı
benimse istanbullu yalnızlıklarım
geceleri için için kanardı
sensizlik bir başkasına nasıl anlatılırdı
ezberlenmesi zor bir hüzündü
hiçbir sınavda çıkmadı /kitaplar yazmadı
ne zaman şiir müziğe sığınsa / şair tütüne
horoz sesleriyle uğurlansa
balıkçı motorları yakamozlarla gerdeğe
sensiz uyanan şehir
öfkeli bir dumanla yüzünü yıkardı
bakır cezvem usulca sokulurken kırık fincanına
kahvem sensizlik kokardı
biliyorum
içtiğim ömrümün en acı yanıydı
herkesin bir savaşı vardı
benimse erken düşmüş şehirlerim
bulvarlarında
sensiz bir istanbul yanardı
Mart 2005 / Taksim
Bir acı kahvenizi içmeye geldim. Yalnız ve hüzünlüydünüz. Kırk yıl efsanesini yıktı şiiriniz. Kutluyorum.
İstanbul'un geçtiği şiirlerde çakılıp kalıyorum. söylenecek binlerce sözcük geçiyor içimden, İstanbul'a kıyamıyorum. Bu şehir mi bizi üzdü, biz mi bu şehri hala anlamış değilim.
Eşref Baba, bir kaç gündür öksüz kalmıştı şiir yanım, teşekkürler.
kutlu olsun.
herkesin bir savaşı vardı benimse erken düşmüş şehirlerim bulvarlarında sensiz bir istanbul yanardı Herkesin düşleri var.Kimi az kimi çok.Ama kesinlikle var.Düşlerinizin tüke4nmemesi dileğiyle.Sevgiler dost.😙😙😙😙😙😙
İstanbul'a yazılan her şey güzel sizden okumakta farklı Üstad....