Sabrımı Arıyorum

Fay hattı gönlümün orta yerinden geçiyor
Sarsıntıların açtığı çukura,umutlarımı saklıyorum..

Artçı titremelerimde var geceleri
Uykumdan ediyor,ama devrilmiyorum
Şişmiş gözlerimin nemini alıp kalbime sürüyorum ki;
Kurumasın,yeşermeye yüz tutsun,
İlacımı tuzlu göz yaşımda arıyorum.

Bilmiyorum ne olacak,
Ne kadar tütecek dumanım!
Bildiğim birtek şey olsun diye,
Okuduğum kitapları yine okuyorum
Sonlarını önceden bilmek güzel,
Teselli oluyorum kendime
Böyle böyle..

Kırdığım kadehlerin parçalarını diyorum,
Saplasam gönlüme!
Aksa! kirli,paslı sevda izleri
Pansuman olur mu diyorum,saklı umutlarım ?
Ya da nefesim yeter mi,bilmiyorum ?

İçinden çıkamadığım hallerime,bir destek arıyorum
Hani bir sıçrasam,çekse ellerimden
Gün yüzüne kavuşurum,kavuşurumda
Kim tutacak elimden ?

Anılarımın tek sahibi,
Özlemiyle yandığım bir çift göz
Gelir mi yeniden?
Tutar mı kor olmuş ellerimden?
Ya da ben mi gitsem?
Bir ev bulsam oturduğu yerden,
Yüz yüze gelemesemde
Yüzünü görürüm belki de,
Yağmurlar yağınca,
Tenine değen bir damla yağmur,
Şebekeye karışır
Sabahın ilk ışıkların da,avucuma alıp sürünce
Gözlerime,yüzüme bulaşır.

Sarsılıyorum işte
Günden güne artacak bu gidişle
Ne yapacağımı düşünüyorum
Boş bir oda mı kiralasam hüzünlerime?
Sığdıramıyorum artık,
Dumanı çıkmış gönlüme..


Zaman her ilerlediğinde
Yeni artçı şoklarlara gebe
Mecâlime sıkı sıkı tutunuyorum
Gözlerimi dört açmış sabrımı arıyorum
Beni böyle sarsan zamana,
İşkence yapacağım,sabrımla!
Sabrımla sızmak istiyorum mutluluğa
İnceden inceden kaplamak istiyorum gülmeleri
Ve bekliyorum,bana gülmeyi öğreten,yıldız gözleri..

YAZAR_DEMODERN..