Saçlarına Bahar Kokularını Asmak Vardı

seni artık görmek mümkünlüğün dış aynası gibi

bazı aynalar var ki göstermez suretimizi , içimizin en katıksız ve sızlak yanını örer
lakin düş tarlalarında yolak yolaktır umutlarım
hani iki bakraç gözyaşım olsa akıtırdım uğruna
dönüp baksam hüzne boğduğumuz geçen zamanı




ellerimizin yanık izinde yitirmek vardı yürüdüğümüz yolları
birde meşakkat var oluşların inanılmaz uykusu
her uyku sevgiliye adak rüyalara kanmaksa
sonsuza kadar uyanmamak tek tesellimiz
yoktur ne yardan ne serden geçme lüksümüz




sana serenat etmek
sevi devşirmek
bana inanılmaz haz veriyor
hanı yaşadığın kentin ılgıt ılgıt rüzgarında sere serpe düşmek
deli taylar gibi coşmak umarsız
sınırları çizilmeyen bir aşk ülkesi sunak etmek uğruna
yalnız sen yalnız sen olabilme hevesi
yar yüreğinde bir zerre-i mukaddes sevi
damla damla yağabilme ihtimalide sevdanın çölünde yağmur tanesi
hüzün demek imkanı belki


ben her resmine kaç defa baktım ve sevine aktım bilir misin
ve bilir misin
hayalce yanına iliştim
hep sana dairdı her poz verişlerim
sanki sana sarıldım hayalden öteydin evet
hissetim
doyumsadım seni
sen düşlerimde raks ederken
alkışın en büyük payı benim ellerimde şaklıyordu yar
ellerimin kıpkırmızı ve patlak halı ondandı
ben sendeydim
ben seninleydim



o saçlarına bahar kokularını asmak vardı
bilsen
hangi çiçeklerden devşirmek vardı
nilüfere askı olsak ve her gölette seninle dolansak suyun hazine yerine


amiyane tuzakların suskularındayım
barikatların ölçüsüz vuruşlarındayım..



bu gece içli bir melodramın sahnesindeydin
hani julyet oluvermiştin
avuçları patlayıncaya kadar alkış tufanı koparan bendim
ve dudağının iksirinden ağı nefeslenip ölende ben