Saçlarında Ölümü Toplamak....

Nedenlerini soramadığım anlarda,
Hayal oldun gözlerimde sızılı ürkek...
Seneleri yazdığım zaman kalemdin elimde,
Kitabını yazarken anıların sadece düş olmuştun zihnimde...
Derinden çöktü içime arzular, sabırsız kifayetsiz anlar...
Seni gecelerin sessizliğine katıp
Rüyaların uzaklığıyla savurmalıydım belki de...
Mavilerin karardığı sabahlara masumca...




Yüreğinin sesine değsem,
İçim acır dilim tutulurdu sessizliğinde ses olurdum kendimce...
Uzatırdım ellerimi karışık mevsimlerde,
Dört mevsim aşkı yaşardım kendi kendime...
En çok yaralarımı senli zamanlar acıtır
Sigaramın dumanını yokluğun sarardı...
Ben o zaman bile seni içime çekip
İntiharla dalga geçiyordum inceden, sızılı
Belki biraz ürkek...




Belki de gözlerinin derinliğinde boğulmak,
Saçlarında ölümü toplamak,
Gözyaşlarında asılı kalmak istiyordum...
Ben senli yanlarını severek büyüyordum çaresizliğin...
Çareleri çaresizliğimle harmanlayıp yeni ben oluyordum...
Sende kayboluyor sensizken de seninle olabiliyordum...
Aşkı yudumlayıp kahkaha atıyor,
Her zerrede bir sen daha buluyordum masalımda...
Seni yüreğime gömmeliyim
Mil çektiğim her zerrede sen kalmalısın ve ben bu acıyla
Sonuna kadar savaşmalıyım...
Ne olur ki sevgili!! Gizlesem ne fayda!!...
Sen şu halimde bile en yakın olabildiğim,
Sırlarımın ay yüzlü hecesi,
Yüreğimin yeminli bilmecesi...