Saçlarının Atlasından Boyadım Her Mevsimi

----



duvarların öte yanı biz beri yanı sen-ben duruyor
mıh gibi orta yerindeyim aramızdaki katı kuramların

--


ellerimin deminde duruyorken ten kokun
yeniden dem alma zamanını aldım saatlerin çıpasından
hangi yola gidimlik bilemediğim
hani sonunu keşf edemediğim
dur durak bilmez yalnızlıklarımdaydın

ey yar..!!

dönsem
iki meçhul gözdü bana olan kısmetsiz vedaların


sevimsizce düşer takvim yaprakları ömrüme
her geçen
salise kemirir hayat sandığımın ayna kakmalı tahtalarını
sır karalır
her bahar gözlerinin renginden uzak geçecek bilirmisin
saçlarının atlasından boyadığım her mevsim
ayırmazdım oya senden önce hiçbir mevsimi
patunyanın her mevsimdeki halini çok severdim
örneğin


üşüyen mevsimlerime kirli gagalı göçebe kuşları resm ediyorum
yediveren gül hatrını hiçe sayar menekşe kokuları
ayaz yüreğime hayalini güneş niyetiyle giyiniyorum
meczup dudaklarıma
tımar edilmiş gülüşlerdi tek akla düstur olan


gölgelere verdim korkularımı
üzerime yaslanma ebet
üşürüm ve yontunurum yürek evimde
düşlerimde sağanak sağanak sevi
asi duruşlarımın törpü yerimdir bilirim yüreğinin en mütena köşesi..


düştüğüm yerlerde yalanlar acıtıyordu dizlerimdeki dermanı
üflesem dağ devrilecekti yerinden
her yalan kaç gerçeği silerdi ki??