Saçmalarsa İnsan

Bilmem yalancı mı dilin
ama
yüreğin kadar uzaksın bana çok uzak
tasalanmıyorum büyük insan
alıştım insanlık oyunlarına
ara sıra
bazen robot insan
bilsen nasıl doygunum
mışına meşine
bir çift yıldız yeter bana...
ha !
bu ara en çok ezanda uluyan köpeklere sardı ruhum
şaşıyorum inançlarına..
sarılmak geliyor içimden öpmek istiyorum köpek dişlerinden
mest oluyorum ya !
bu ara
camiam karışık
biraz aklım karışık
deli diyenin aklına şaşacak kadar
dinliyorum rüzgarı karma karışık....
taktım rüzgara...

sıkıntı yok tasalanma
ramak var sanki çözüyorum tabiatın dilini
hazan yaprakları
bak
yine dondum büyülendim sanki
rüzgarı dinliyorum
kırılmadan..
yılmadan...
savrulmadan...
ama
toprak çok öfkeli
doğamın rengi bozuluyor inan ki...
bağışla beni
hiç ağaç olmayı istedin mi sen?
ki bir daha doğarsam ağaç olmalıyım ben
...

gelme şevkatime rengim şuursuz sen yanımdayken...