Sadece...

Avucunda sevda gülü yalnızlık kucaklıyorsun
Sırma saçlarından salınan perçemine
Üç yüzlük bozduruyorum ardından
Bir delikanlı narası tutturup yıldızlar batarken
Uluorta haykırıyorum sevdiğimi
Sadece karanlıklar cevap veriyor sesime
Sadece birkaç kedi kaçışıyor öfkemden
Sadece ağıtlar yakıyorum köşe başlarında






Sonra yıkılıyorum
Uyandığımda sevdiğim çoktan kaçmış oluyor
Ben mehtaba aşığım
Mehtap beni tanımıyor






Keskin bir uykunun kundağında dalmışken
Kâbusların eşliğinde uyanıyorum
Büyük bir boşluğun tam ortasında
Kaçacak sımsıcak yürek arıyorum
Aklıma geliyor mazimin tülleri
Sadece rüzgarı okşayan sesini özlüyorum
Sadece yıldızları kıskandıran ziyanı düşlüyorum
Sadece yıkıldığım her yere yüreğimi ekiyorum





Sonra tükeniyorum
Uyandığımda yeşeriyor büyümüş ümitler
Ben toprağa aşığım
Taşlar beni tanımıyor






Şekilsiz harflerin içinde kayboluyorum
Cümlelerin arasında adını arıyorum
Vurgun yemiş bir kelimenin peşinden
Ha bire dayanılmaz sevgi soluyorum
Ellerim peşinden çığlık atarken
Sadece kirpiklerine asılıyor gözlerim
Sadece iki damla yaş oluyor dillerim
Sadece tükendiğim her anın resmini çiziyorum






Sonra direniyorum
Uyandığımda acılar sarmalıyor bedenimi
Ben hayata aşığım
Özgürlük beni tanımıyor













Zekeriya EFİLOĞLU
Gaziantep
3.5.2008