Safir Rengidir Gece
Sessizliğe açılan bir pencerenin
Aralığından baktı bir gece dünyaya
Ağlayası geldi gözlerinin
Paslı bulutlar sarmıştı damlarını
Eskiden sarmaşıkları olan evlerin
Kupkuru dallara uzandı deli bakışları
Çiçeksiz ve ağlamaklı
Ter bastı yüreğine ansızın
Çünkü ...
Gölgesi düşmüştü dünyaya
O safir rengi gecenin
Küskündü şehir , bezgindi her şey
Ve şu an kimbilir ... kaç kişinin
Düşlerine bombalar döşeniyordu
Ya da kimbilir kim ...
Delice tadına varıyordu ölmenin
Belki de içinde ne kasırgalar patlıyordu birinin
Yine ağlayası geldi gözlerinin
Bu muydu düşlenen dünya
Bu muydu yaşanası şehir
Yine canhıraş çığlığını duymak istemiyordu
Kırık dökük olmuş bir kalbin
Ve acılarında yaşlanmak ... kimbilir kimin
Yavaşça kapattı ...karanlık perdeleri
Bir daha hiç bakmamak üzere çekildi önünden
O ...doyumsuz pencerenin ! ! !
*** yıl 1995 ***
Şiir-di...
Sustum... Kapattım penceremi...
ve şuan kimbilir...kaç kişinin Düşlerine bombalar döşeniyordu ya da kimbilir kim... delice tadına varıyordur ölmenin .... bayıldım şiiree!harika!😊
Daha önce tattığınız ve sevdiğiniz bir yemeği yıllar sonra tadınca hatırlarsınız ve lezzet alırsınız ya.Şiirinizde behçet necatigil'in ''Solgun bir gül oluyor dokununca''şiirindeki hava var.Çok açıkça bişey anlatmayan ama okudukça okunası bir şiirdi o..İşte buda öyle bir tad bıraktı dimağımda..
delice tadına varıyordu ölmenin.belkide içinde kasırgalar patlıyordu birinin.yüreğinize sağlık harika olmuş.tebrikler.
Ablacığım örnek aldığım dimağına hayran kaldığım bir kalemsiniz, pencerelerde hep gözü olan bir aşık olarak çok begendim şiirinizi,
o ağrı dağı gibi büyük, kar tanesi kadar temiz yüreğinize sağlıl. hocam kaleminin izindeyim..👍