Sağanak Ölüler Düşüyor Kanatsız Heykellere
'Bir adam yaratmak var şimdi'
'İçleri çürümüş kan pıhtısından'
Mona Liza
Sevgilim;
Kaç kalıba soktular maskını
Ve kaç devran iç geçirdi ardından
Gözlerinde gizlenen ayrılık acısı
Dudaklarına konan öpücükler esrik
Tozlu mahsenlerin masum güzeli
Kireç bakışlarını kır ardından
Gülümse...
Sevmelerin kritiği bu;
Bakmadan görmelere acziyet
Hangi dilin kemiğine gizlenir
Ve hangi çağ affeder bu yanığı
Kalıbına dökülen yaraları
Sanatın direnişi bu doğaya
Ağlak ağaçların çığlığı
Yıkın heykelleri...
Güneşin andını!
Medeniyet kesişmeleri
Bir benzinle tutuşturun şu büstü
Vasfı yok bundan sonra o anın
İlkeleri tek tek sökün yüzünden
Bir hangara kapatılsın bu öfke
Kırın heykelleri...
Bir molada gölge etmesin ihsan
Yalağından zehirlensin kumrular
Biri aşk mührünü iliştirsin eline
Yanağına derin çentikten bir kalp
Sağanak ölüler düşsün ardından
Nü bakışlı kanatsız Erosa
Üstüne siyah kamuflaj bantı
Sarın heykelleri...
Üşümesin ucube bakışlardan
17.01.2011
medeniyetlerin çıkmazında bir gülüş..bir duruşsun mona liza.... çok güzeldi tebrikler👍👍👍👍👍
Yüreğin incileri , kalemin raksı.. Kutlarım..
çok karışık 🤐🤐🤐
zengin kelime haznesi ile nakşedilmiş
son derece güzel bir şiir daha düşmüş dost sayfasına.
uzun bir aradan sonra sayfanda şiir okumak güzeldi .
kutlarım dost kalem inciler dökülsün sayfana hürmetler.
"Mona Liza" hep gülümser dost. Mona Liza'lar çoğalsın isteriz. Gülümseyen olgun anlayışlı yürekler-yüzler...gel gör ki yer yüzünü güldürmeyenlerin devrinde yaşıyoruz. Bu devirler sanata-sanatın her dalına işlerine gelirse gülümserler. Yalnız yadsınamaz bir gerçek ve galiba doğanın kanunu bu; birinin beyaz dediği yerde birinin siyah o siyahtır dediği yerde zıtlaşmalarında önüne ne yazık ki geçilemiyor. Çıkar dünyası veya çatışması da buna deniyor. Şiirin artılarla giderek devam ediyor. Esenliklerle dost...