Şah Damarımda Atarken Sen

ihtilal sonrası suskun kentlere döner gülüşüm / ne olur gitme
süngünün değmediği ten / geceden kuşatılmış tan
tüm meyhaneler taş plaklarda yalnızlığımı çalar
ve ben bakar kalırım ardından / kaldırımlar kaldıramaz kimsesizliğimi
ömrüme giyindiğim bir hoşça kal olur gözlerin
vedalaşırım senden öte tüm yarım kalmışlığımla
sevgilim imzasız geçtik bu aşkın seyir defterinden
kopsun inceldiği yerden hayat
gitsin ay geceden / kum sahilden / yakamoz denizden
kimi sevsem sen olur sevda / sen benden gitme...

kalabalık yalnızlıkları sevemedim / ıssızlığımsın
kurban ettim dudaklarına alnımdaki yazgıyı
sırf bu yüzden ağzındaki o yakıcı sunak tadı
bana bilmediğim bir acının önsüzünden seslenme
satırlar vurulur boynuma / cümle mühendisleri yorgun
kapattığın her defter arasında bir gül olur ömrüm
kuruyarak yok olmaksa kefaretim ölürüm
sana aynaların matemini getirdim sevgilim
sarıl dilimdeki türküye / an sonra yiteceğim
dursun durulduğu yerden zaman
gitsin gün tünden / yarın dünden / bekleme yapan hüzünlerim önden
kimi öpsem dilime düşman olurum / sen benden gitme

bana anonim bir aşk ağrısı gösterebilir misin?
cönklerde yazılı bir sevinin yırtık yüzü
ve saz şairlerinin tezenesinde durgun yangın sözü
her âşık kendi sevdasının mezarını eşer
bana ellerine kan bulanmamış bir katil gösterebilir misin?
duyabilir misin örneğin / dilsiz bir hüznü benimle konuşarak
ve er meydanında liyakatince benliğinle vuruşabilir misin?
beni hiçbir tabut kabullenmez sevgilim
yak düşlerimi / savur dalgalara ben böyle silineceğim
varsa taksiratı bu aşkın / tanrı affetsin
gitsin iman döşümden, cennet düşümden, kutsal meyve dişimden
kime dokunsam cehennemi sarar ellerim / sen benden gitme

güneş gözlerimde ağlıyorsa şimdi gözkapaklarımın suçu ne
baktığım her yersin / duvarların izi yok
gülüşün uçurum çiçeği / atma beni dudak kıvrımından
cam kırığı olur yokluğun / kana kana kanarım
postallarımı kaybederim / su mu götürür
yusuf yüzlü bir dalga kıyıma vurur
süleyman haber salar kuşlarla
bir imge daha kaybolur sahilde / bilirim süleyman alır
anlamam kuşdilinden / eşi kayıp bir acıyla yüzleşirim
bana kala kala bir şiirin enkazı kalır
şimdi ne yana gitsem sana gelirim sevgilim
bir semazen tennuresiyim / gidersen kirleneceğim
dönsün dönebildiğince dünya sensizliğimin ekseninde
gitsin mavi göğümden, kızıl kanımdan, kan damarımdan
kime aksam yatağını şaşırır ömrüm / sen benden gitme

ben bu aşka maktul olmaya yeminliyim
kalbimdeki en çıkmaz sokakta yalınayak durdur beni
gülümseyecekse içindeki kız çocuğu
kulaklarında uşşak makamından bir akşam ezanı
ve aşk ve huzur ve sükût ve tan/erden doğacaksa
durma bir müezzin çığlığıyla vur beni
seni bir sonsözün mahremine hapsediyorum sevgilim
okumam / yoksa tüketeceğim
sarsın sarabildiğince yaralar tenimi
gitsin an nefesimden / can kafesimden / rüzgâr sesimden
kime çarpsam kendimi seninle çoğalırım / sen benden gitme

gidersen...
annem ölür / babam gider / can çekişir düşlerim
gitsin bahar iklimimden / sen benden gitme




t e m m u z i k i b i n o n b i r
ankara