Şah Piyona Vuruldu

Sus penceremde perde
Söz dökümü ışıkta dantela gipür
Tazı koşmağı avlık uluması
Topuklarından asılır gece
Ve gün görmez yarınlık düşünce

Neşter vurur kabuklarıma
Ağır söz
Sönmeyen köz
Para/pul zırvalığı alıp koynuna dökülür
Kadr-i şinas teneşirlik bir ömür mahpus görür

Ay susar karanlığa
Tükürür her seviye kusmak niyetiyle
Yediveren gül açmaz hasbahçe susuz
Kuş konmaz-kervan dönmez gidimliklerde


Şiir sır olur kesilir kalemlerde
Bahtına bir sevda üşür


Kesik bıçağa yatar yara
Paslanır kınında-ayyaşına bir adım gurur
Yağmur süpürür gözlerim
Ellerim tezek kokar
Sabrıma sancılı bir yakup düşür

Kısmetim daha siftah yapmadı seviden
Her diz çöküşüm bakır tasta susar
Su akar sözlerim
Benliğimde zemheri sağur

Tahta çıkış bir angarya
Eğreti iksire çıkar her mısram
Aşk dağınık yataklarda esir
Mat susar
Şah aciz piyona vurulur