Sahil Gözlüm

cin/ayetlerimi okşadığından beri sürgünüm
sürgünüm düşerken dizlerimin üstünde gamzelerine
imbatlar geçiyor ruhumdan, biliyorum ölüm çok çok uzakta
yaşamak uğruna ?endamın yeter? diyor sol yanım
ya olmasaydı derken ince dallar taşıyor tüm kuşlar
gönül ikramından öte kadın kadın gibi olmalı diyor akıl yanım

bilmiyorsun sahil gözlüm bilmiyorsun içimdeki gemileri
suskunum belki, belki biraz düşkünüm ama en çok aşkınım

utanmam şairliğimden eğer sana yazıyorsam
utanmam sen diye aradığımı eski şiirlerde buluyorsam
meğer ne çok mihenk taşına ışık vurmuşum gecelerde
ateş böcekleri sararken ruhumu ne çok yanılmışım
yanılmışım ışığımdan geçen tüm zamanları sayarken
yanılmışım sahil gözlüm, çillerindeymiş tatlı huzur
yangınım belki, belki kaygınım ama en çok aşkınım

meğer ne çok yazılası şiir toplamışım sana
ne çok beklemişim bilmeden, kadın gibi kadını
?gözlerin yeter? diyor, diyor da sol yanım
sözlerine takılıp bu olmalı bu diyor akıl yanım
meğer ne çok özlemiş geçen yıllarım tuttuğum dileklerde
yarındayım belki, belki dünün gibi şaşkınım ama en çok aşkınım

eyvaha takılıp kalanlar dünden anlamayanlardır
yalancı bahar koynunda sonbaharı yaşamayanlardır

su gibi akar dizelerimden eftalyalar ezgi ezgi
ezelim sürgündür düşmüştür taş taş eteğimden
şairlik der susar dilim onca yalana, etiğimden
kime ne ki yaşamışım düşmüşüm sürünmüşüm ettiğimden
?tanıyan tanır kimliğimi, tanımayan utanır? der susarım
sabrını sınamış Eyüp'tür, bir özge candır ve daha nice yanandır, inanandır
hak tanıdığına zülfün Ömer'dir dudaklarına düşerken
bana rüyalar gönder sahil gözlüm, gamzelim
biliyorum bir yerlerde hazan ağlıyor, gülüyorum
hak diyorum hak! gözlerinde kendimi görürken

ruhum!
öpmeyecek misin yorgun argın yılların kuşatmasından gelen adamı
sana biriktirdiğim hayatı seninle harcamayacak mısın
öp tutkun yanımın aşık kadını
and olsun unutturmayacağım bana adını..
ne çok sevdiğini görüyorum sahil gözlüm
ne çok sevdiğini... öp beni
öp kendini.. dileğimsin, dilediğimsin..