Şahmeran

Bir çırpıda tüketirken zamanı;
Yanıma aldığım
bir kaç parça kalıntıyla
yaşanmışlıklarım var...

oysa ki;

yedi katlı kara katran altında yaşayan
Meran'ım sunmuştu,
dosdoğru dostluğu, sevgiyi ve aşkı.
Yetmedi aç(ık)gözlü Ademoğlu'na...
tekrar tekrar yaşanan
senaryoların eşliğinde
bir tas balın peşi sıra
zifir kuyulara düştü...

Çarpıklıklar ve kandırmacalar örüntüsünde,
ballı ademoğluyla
tükettik ömrümüzü.
kazandığımızı sandığımız her şey,
aslında kaybettiklerimiz...

Ece Şahmeran
her defasında aynı altın tepside
sunulur,
her defasında
kızının ruhunda yaşam bulur.
sonsuz kere yaşanan
aynı hayatların ve senaryoların eşliğinde...