Şahrud'a Can Adadım...

( I )




Denizin kokusundan uzak günlerde
Neydik ne olacağız yakınmalarının peşinde
Bir garip avuntu da bırakmıyor martı taklidi yapan kargalar.

Sevdana açlık çekmekten kararmada gözlerim.

Kibarlık budalası yüz görümlüğü mahiyetinde gülümsemelerin
Arta kalan tebessümleri avutmaya yetiyor ruhumu.

Mütevazılık mı dersin?
Yoksa sessizce baş eğen bir kabulleniş mi?

Eğilip kör kuyulara
Suyun aksindeki gözlerime
Çığlık çığlığa haykırırken adını,
Kulağıma gelen yankıyla uyanıyorum gördüğüm rüyadan.

/Hayır;
Her şey bir yalandan ibaret olamaz./




( II )




İçim acıyor nedensiz,

Kör bakışların duygusal sezgileri gibi seni sevmelerim...

Gerek duymuyorum artık varlığına
Tenime miras bıraktığın nefesin yetiyor.




( III )




Vurulup düşen aşkların zamanında;

Leyla ile Kays'ın çığlıkları bile silinmemişken kulaklardan,

Ayrı iklimlerin kavuşamayan sevdalarını
Şahrud'la Seyduna'nın ateşi de yetmedi mi dersin yakmaya...

Öyleyse şimdi zaman;

Sarılırken uçurum kenarında asılı Seyduna'ya
Senli kelimeleri katletme zamanı.

Öyleyse şimdi zaman;

Kendinden vazgeçip;
Şahrud'a can adama zamanı...




Mayıs'2009 Aydın...