Sahte Rutubet...

Adaletsizlik diz boyu
Anlayışsız insanlar
Hizmet bekleyen köpekler
Her yerinden cehalet fışkıran zavallılar...

Köleyim ben kırık dökük kollarımla cephanesiz savaştayım
Siz leş kokulu nefesliler beynime hükmedemezsiniz!
Siz kan emiciler zehrimle baş edemezsiniz!

Derimi yırtar damarımdaki son zifti dilime bırakıp,
İçimden çelişkilerle küfürler yağdırıp
Karanlık yüzlerinize gülerim
Aklınızın salıncağına sahneler kurup oyunlarla yüceltirim sizi
Yetim yanlarınızı, açık yaralarınızı sırdaş yapıp gizli saklı girerim kabuslarınıza

Köleyim ben gündüz gece zaafınızla alay eden
Kimsesiz arzularınıza,
Kurumuş çöllerinize bir damla su istediğiniz şeytan!

Varlıklarınız arasında yokluğunuzu keşfe davet edip
Acının iniltisinde alırım şah damarınızdan canınızı
Tahammülüm yok yeteneksizliğime
Aynı şeyler yazıldı aynı tuvaller karalandı
Yüzümün rengi yok,
Resme düşen soluk benizli vampir yavrusu
Aynalar da bile görünmez suretimin acı yanı

Bi tebessüm iki yüzlü yüzümde
Uyku akan göz sellerim dayanıksız setlere çarpıp düşen
Soluk soluğa dirençsiz bedenim
Yoruldum bu anlamsızlıklardan

Dilimin ayarı yok işte
Bi dilek diledim çaresizce sonu yok
Şimdi içmeli son damla zehiri
Vurmalı,
Dar ağacında asmalı,
Bu köle bedene intihar merasimi düzenlemeli...

Sizler ağızlarınızdan salya saçarak dolaşan ruhlar,
Parça parça edilmiş vicdanlı tarafınız
Beddualar ayaklarınızın altına atıltı!

Bu mor düşlerin siyah gölgesi
Dirseklerimde sertleşmiş yaralar
Gitmeliyim azat edin beni...

Mezarım kazındı bin metre yerin dibine
Ört karanlığı üzerime
Eziyet beden,
Yok olup giden ben...

Kabire ışık sızıyor
Korkmuyorum!
Sonlar...
Acı çığlıklar...
Yalancı tebessümler
Korkmuyorum aldığım kadar nefesi bırakmaktan
Bu son kürek
Her yer karanlık!
İşte geldi onlar...