Salıncak

Bir çocuk bahçesi düşün;
Bir salıncak,
Ve içinde bir çocuk sallanan,
Bir tane daha salıncak,
Ve içinde bir çocuk daha,
Ne gam, ne de keder;
Sarkaçta boncuk, sallanan.

Durup bir sayalım şu bahçeyi,
Kaç kere çocuk?
Kaç kere salıncak?
Salıncak kere çocuk,
Salıncak çarpı toprak,
Kaç eder
Çocuk kere çocuk?

Ne şenlik baksana;
?Cambaz, ip üstünde oynayacak?;
Bu nasıl cinlik!
-sallandıkça, ufka çıkacak,
-ya bir haylaz, ya da yaramaz,
Yaldıza bulandıkça sancak,
Bahçede dalgalanıp duracak.

Zinciri kopsa; kuşlar gibi kaçak,
Kanat takmış ya uçak, kuleye sor!
Havada uçan birşey var, aman!
Düşüp yere çarpacak!
Korkma; altı-üstü bir oyuncak;
Dünya kadar mutlu onlar,
Yıldızlar kadar da ufak.

Göğe mi uçacak?
Hayır; eli minik, dili nanik!
-sadece yüreği büyük!
Sözü, güneş kadar sıcak,
Gözü, salıncağa doymayacak,
Beşik olacak ninesi,
-kucak dolusu ninnilerle
Düşe dalacak sabaha dek,
Kaç kere sallanacak?

Bunlar, sadece çocuk,
Yüreği yalana küçük;
Eğriyi bilmeden çember çeviren,
Gerçeği sormadan doğruyu görmeyen,
Yay çizerek sallanan bu çocuk;
Bir kere çocuk..

O bir çocuk!
O daha çocuk!
Salıncak ne ister?
Sadece bir çocuk...

19.10.2002 - 2008 - 2009