S/alıngaç
Salıncakta bir kadın
Sallanıyor
Uzak- yakın
Sarı orman
Ala ağaç
Kızıl kayın
...
Belki;
Sadece yağmur yağıyordu...
Saçlarını rüzgâra asmış
Omzunda mevsim ayazı
İhtimallerinin çıplaklığında giyinmeyi unutmuş
Belli ki hayli üşümüş
Belki ağlamaklı...
Kim bilir hangi sevda da unuttu
Çocuk gibi
Ten utangaçlığını
Bir aynaya bakıyordu...
Hüsnü sırrına sığınmış
İçi ziyan parçacıkları
Yalnızlığın benzi
Vebali kara bir yüze asılı
Şimdi hangi duyguya dokunsa
Sallanır
Kadın
Uzak- yakın
Küs göğün kanatları kadar derin
Nurunu yoluyor
Bir gidip
Bir gelmelerin
Senin memleketin gibi için
Yaprakların dökülmesini bekleme
Ruhsuz mevsim ertesinde
Cemreleri
Yokluğun uykusuna serptim
Sisli bir yamacın gölgesi gibiyim
Güneş olsa ısınamam
Hangi yana uçsan
Ala ağaç
Kızıl kayın
Ormanda yankı bulmaz adım
Şiirime sesiyle ruh veren SayınYavuz Selim Bayrak'a teşekkürler...
Kutlarım! Başarılı imgeler, Emek yoğun çalışma, Selamlarımla...
Hocam Kalemine Yüreğine Sağlık
Harika Bir Anlatım Ve Bir okadarda güzel final..
Lakin Sesli Kayıtlı Halinide dinlemek isterdim doğrusu
sevgilerimle
şiir, ayrılık ve özlem kokuyor....
hüzünlümü hüzünlü mısralar...
hayatta en güzel şey , sevdiğine kavuşmak, onunla beraber olmaktır...
tebrik ediyorum kardeşim...
sevgiyle 👍👍👍👍👍👍👍👍
salında gel derim ben olsam,
uzak yakın farkeder mi?
güneş bile ısıtmaz ise yapacak çok şey yok
bulut usta kutlarım
sevgiyle kal...
bi solukta okudum.kadına uzak yakın ve anlatım oldukça yalın.tebrikler..👍👍