Salkım Saçak

köstekli cep saatin sakince, derisiz yılanı
ayrık günler, içten içe içine akıtır zehrini

ellerim çizgi çizgi zehir
yansır süt bitkini ay ışığı
düşler, ortaçağ kabusu
usul ayalarıma dikili
engizisyon kiliseleri
gölge duvarları
"yakma" fiiline çabalayanlarla dolu

hatırlarsın
minarelerimin ağladığını teninin haçlı seferlerinde

yıkadığın, suretim eskizleri darmadağın
seferlerinin en çarpışmalı, kanlı anında
hislerimi güzsüz betimlemeye çalışanlar
son akşam yemeğini ve seni unuttuklarında
dudakların imanını aşındırmaya çabalayacaklar

bütün kelebekleri, bir Bergama halısında infaz ettiğinde
kutsal mı belleyecekler seni de

nasırlı gülüşler
sağır tiftikleri çekerek damarlarından
boğumsuz dokuyacak kadar sevemezler serinliğini
-Kaç öykülük Bergama motifleri-
gerçek natüralizmini zaten ben, ben
yaşamaya azmettirdim sembolist şafaklar
asıl yüzünü, Büyük Ada'nın tavanında görüp

merakım, hiç yalanını terk edip
cesur
Büyük Ada'nın büyük yosunlu dokunuşlarını
fayton ihanetlerine emanet ettin mi
satın alacak kadar alçaldın mı
kiralık hayatları
ve ak kısrakların çektiği şekilde
bozuk para yalnızlarını
acı çektin mi hiç

dünya gerçek aşkı hiç mimledi mi göğsüne

ak kısrak, alev yelesine
göğün kıvranarak doğurduğu güneş fırçasında
pastoral bir şiirin
en açık seçik uyağına
tabiatın çırılçıplaklığı konan
matem gecenin
üzüntüsünü boğardı yaraşırlığını hissedip

geçinirdi, geceleri dört nala koşup
ruh atış talimi
ek geliri ile

o talimlerden geriye
boş kovanları şiire yıkarken gözlerim
irislerin, kurşunlarını sıktı
izledi batarken kağıttan gemilerim
çocuğun kamara bakışları
düştü boşlukta salınıp

çocuk, tarlasında halime acıyıp
toprağa nazır bir yer verdi bana
hatta,
oynamama izin bile vardı bilyeleriyle,

anlıyorsun ya, kasvet kokulu menekşe
anlamalısın
mutlu oyunlar oynuyoruz şu sıra
tahta bulutlara biniyoruz
inmek niyetinde değiliz ancak

bilmeye hakkın var halim senden sonra
fena halde salkım saçak