Sana Ağlıyorum

adın gölge
yüreğin eylül
hazan sarmış gözlerini
lâl kesilmiş yüreğin
bir bilinmeyen var oysa
görülmüyor saçlarında Akdes

korkuyorum o ihtimale
kanım çekilene dek yüreğimden
hücremde esir adın vardı ya
onu sayıklayan hastayım bakışlarında Akdes

yasaktın değil mi
sevmek yasaktı seni
hala olmayan ülkesin düşlerimde Akdes

iflah olmaz nefsime kar etmiyor nasihat
her şeyi unuttum adın üstüne
kaç kere yemin ettim senin üstüne
bildiklerimi bile inkar ettim belkide
bir sen kaldın yine de
bir sen kaldın geride
yutkunduğum her şey adına Akdes

ağlayabiliyorum bak çocuklar gibi
çok mu acizim bakışlarında
çok mu küçük yüreğim
ne kadar sen sığdırabilirsem benliğime
o kadar çok korkağım işte
ve sadece sana akan yaşlarım varken
sen de gözyaşı kıymeti bilmez misin Akdes

hıçkırıklarını silen o küçük ve yetim çocuk
nasıl karışırsa karanlığa
bende öyle karanlıktayım Akdes

ölemiyorum
sana gönderiyor Azrail her seferinde
bakmıyorsun yüzüme
suskunsun ve iki kelimeye esir bırakıyorsun beni
araf kıyameti şimdi kopuyor aklımda
gülemiyorum biliyor musun
ağlanacak aşkımsın dudaklarımda Akdes

kır zincirlerimi
savur en merhametsiz düşlere
kimi bilsem neye baksam çıksın aklımdan
sen çık aklımdan
yönünü arayan bir mecnun
belki bir semazen olurum ney nefesinde
üfür beni sonsuzluğa
ver toprağa ellerinle
ilk avuçtan son fatihaya Akdes


15.08.2013 / Şair-i Gülhan...200