Sana Çoğalacaktım Sevmelerimden

Bir adım sonrası hüzün
yokluğunu çizdim t/enime ayazlarda
çıkmaz sokaklarda takılı kaldı yüreğim
üşüdüm yağmur tadında, damlalarca
anlat sevgili
hangi rengin önemi kalır ki yalnızlığında !!

Sana birikecektim sevmelerimden
içim arınırken sensizliklerde
turuncuya boyayacaktım tüm martıları
şiirlerden bembeyaz uçurtma yapacaktım içimizdeki boşluğa
çocuktu kurduğum cümleler kelimelerce
oysa sevdaya dahildi tüm iççekişlerim
gözlerin gelir diye aklıma
ben hiç bakamazdım yıldızlara...

Sonbahar yüklüydü bu kentin akşamları
hala, gidişinden arta kalan kırıntıları seviyordum
ebesiydim oynayamadığım tüm saklambaçların
s/aklındaydım konuştukça kaçtığın tüm yalnızlıkların
kelebektim ateşin üstünde uçmak için
mutluluk kanadı kırıktı sevinçlerimin
bilirim, dili yoktu yıkılmış kentlerin...

Sen hiç görmedin rüyalarımı aşka boyayışımı
sana uzanışımdı her uykuya dalışım
hangi yolu adımlasam geceyim
üşürüm yusufça kuytuluklarda
yüreğime bağdaş kurar yüreksizliğim...

Gözlerinde eriyişimi görmüyorsun
ve ölmüyorsun işte kaç kez içimde intihar etsende
bu yüzdendir bölünüşü uykularımın
kanadıkça eksilirim ''gitmek'' fiilli cümlelerde
kaybolmuş bir iklimin gölgesine sığınırım
hiç olmadığım kadar s/ağırım kendime
haykırışlarımı g/izliyor acıyı anlatan çığlıklarım
sırf, geleceğin güne saklıdır mevsimsiz gözyaşlarım.