Sana İnat

I

Ansızın tetiğine basılan hatıralar yüzünden,
damlayamayan özlemlerime, kabir odada
Sımsıkı avuçlarım.

Sisli gecenin ayaz vurmuş sokaklarında
Volta atmakta kalbim.

Yapraklar gündüz yeşildi
Gökyüzü mavi?

Sen güzeldin karşımda..
Biz ne güzeldik başbaşa-

nereye gittin....

Hani ezberindi ismim?
Bir tek kez çağırmadın oysa..
O kadar mı zul'dü tek hece 3 harf bir kelime diline?

Gel deseydin?
Bi deseydin...

..

Bırakmaz o beni derdim "dönmez" diyenlere.
"Güvenilmez o" diyenlere inat,
Parmak uçlarına,sırsız,günahsız gözyaşımı emanet ettiğimdin.

Saatleri sorsan,
Birbirinden farkı yok
Gün'ün adı hep aynı..

'Temmuz oldu' diyor annem
'Gidemedin bir yerlere..'
'O kadar olmuş yani' diyor dudaklarım..
'Ama gelecek hala karanlık anne?'...


Yeni yaş?
Umrum değil..
Sensizken nice yenileri ona keza..

Daha ne kadar acıtabilir ki kafa kağıdının yıpranmışlığı canımı?
Ve merak ediyorsan,
Hala sımsıkı avuçlarım..

Bugüne dek hep birilerini,birşeyleri uğurlamaya alışkın ellerim,
Şimdi yarım yamalak bir aşkın veda sahnesine şahit olmaktan
Kaçmakta.

Halimize bak..

Yokluğunda iki kişilik yaşadığım bir yaşamla veda konuşmasında kalemim.
Ve şimdi sen unut diye beni,
Aşk'ın ölüm tarihine çakılıyor resmin..

Seni ki-
Sevmiştim;

Şimdi sevgim kadar büyük bir azapla kalasın diye en çok;
Alıp ceketimi
sessiz sedasız
gideceğim-

sen hiç bilmeyeceksin
Hiç bilmeyeceksin...



II

Kirpiklerimden sızan katran karası,
Son paydaş düşü defnetmekteydi ki buğulu pencereye,

Devrik kadehten gözlerime sıçrayan
lal kızılı hüzün,
nihayet alaşağı etmişti ki 'bizi'!

Tam da daraldığı vakit şehrin içi,
Dökülmekteydi ki bir ayrılık şiiri!

....martıların aşina çığlığına tutunup
canhıraş kanat çırpttı kalbim....

tam da bitmek üzereyken,
tam da gidebilmek üzereyken,

sinemde saklı gölge,
usulca dolayıp kolunu belime
omuz verdi güneşe..

III

Ben Döndüm Hayat!
Sana inat..