Sanmıştım Ki !!

çekiyorum yalnızlık küreklerini sessizce geceye
mehtabın koylarına demirliyorum usulca sancılarımı
yakamoz buyur etsede yüreğimi umutların koynuna
çoktan yıkılmıştı üstüme karanlığın kıyısındaki gölgeler..

belki ! uçurumdur bedenimi çeken sarp kayalıklara
belki ! sessizliktir kıblemi şaşırtan sesli olmazlıklara
duru düşlerin şafaklarında doğmak bilmez kül rengi masallar
belki ! veda şarkılarındaki nağmelerdir benliğimi alıp götüren..

bağlıyorum dilek ağaçlarına susmalarımın dilinde'ki duaları
rüzgarın uğultusuna bırakıyorum yavaşça yamalı duygularımı
yağmur taneleri vursada gönlümdeki mutlulukların camlarına
kış çoktan oturmuştu gözlerimdeki siyahın beyazlarına...

sanmıştım ki ! dökülmez gözbebeklerimden bitmelerin ıslaklığı
sanmıştım ki ! acıtmaz kabuslarımda'ki gitmelerin rüyası
buz kırığı sabrım bin parça yokoluşların huzurunda
sanmıştım ki ! güz vurmayacak aşk mevsimlerimdeki baharları

asıyorum tebessümlerimi hırsla kıyametlerin dar ağacına
hergün bir mezar kazıyorum usanmadan sitemlerimin ortasına
özlemlerimde'ki cennet kabul etsede günahkar bedenimdeki ruhumu
perdelerini çoktan çekmişti unutulmuşluk asi bakışlarıma...

sanmıştım ki ! ağlamaklı yıkılışların kuytusuna varmaz tenim
sanmıştım ki ! alev kokan ayrılıkların kor halini tutmaz elim
sanmıştım ki ! sevinç çığlıklarımın özünde doğup hiç büyümeyeceğim
soluksuz kaçışlarım faydasız bu çöl susuzluğu kurak halimden
sanmıştım ki ! aldanmayacağım düş kırıklarına

ama yanıldım...



a.a.