Sararmış Iki Gazel
Eylülün
son günü gibi
hazan yüzlüydü insanlar
Elleri üzerinde
sararmış iki gazel
yanı başımda usul usul
sessizliğe yürüdüler ...
Güz kenti sokağında
saf tuttu sıra serviler
kardan bir evin önünde
gözlerini sildiler ...
Eylülün
son günüydü
sararmış iki gazel
toprağa serildiler ...
Elleri üzerinde sararmış iki gazel yanı başımda usul usul sessizliğe yürüdüler ... Eylül yürüdü gitti.Şair biraz geç kaldı.Güzeldi.Yüreğinize sağlık.SEVGİLER.😙😙😙😙😙😙
satır satır hüzündü (t)adı, kokusu, rengi şiirin..
kısa ve derin..
Keşke o ki gazeli görmemiş olsaydınız şair. Böyle hüzünlü anlatmayacaktınız.
Mademki ömürlerince birlikte sararmışlar; onlar, mutluluğun simgesi olmuşlardır ve ölümü de yaşam gibi olağan karşılamışlardır.
Aldırmayın, kendimi avutmaya çalışıyorum.
İçtenlikle kutluyorum.